Maak kennis met onze serie over en met sustainability frontrunners. Doel van de serie is de zichtbaarheid van de voorlopers op het gebied van zero emission en hun aanpak te vergroten en de followers te inspireren. Hoe vullen zij hun rol in? Welke adviezen geven ze?
Deze week: Christian van Maaren, founder van Excess Materials Exchange (EME). In zijn rol als frontrunner maakt hij zich sterk voor het creëren van het besef dat je nu moet starten met het bouwen aan een circulaire economie voordat er straks onomkeerbare problemen zijn. Zijn motto: “It always seems too early until it’s too late”. Het ontbreken van deze echte ‘sense of urgency’ brengt een mooie uitdaging met zich mee. Hoe krijg je organisaties zover als er geen urgentie is, om circulariteit en duurzaamheid toch prioriteit te maken?
Hoe lukt het Christian om frontrunner te blijven? Hoe gaat hij om met de hoge ambities? We stellen Christian vier persoonlijke vragen.
Wat adviseer je organisaties die starten met sustainability?
Christian legt zijn antwoord uit aan de hand van een anekdote: “Ik kreeg ooit de volgende vraag van een groep Insead studenten: ‘wat wist je niet toen je startte als ondernemer en had je graag van tevoren geweten’. Mijn antwoord: ‘dat als ik toen had geweten wat ik nu weet, ik niet weet of ik eraan begonnen was’”. Naast dit eerlijke inzicht heeft hij ook een goed advies: “Als je gaat ondernemen moet je echt zeker weten dat je het graag wilt, zeker als sociale ondernemer. Het is een zware reis, je voelt je vaak de gangmaker op het verkeerde feest. Je probeert een wereld te redden die niet altijd gered lijkt te willen worden. Organisaties zitten vast in hun gebruiken, je moet veel dingen tegelijk veranderen en dat is lastig. Een beetje naïviteit komt daarbij wel van pas.
“Je voelt je vaak de gangmaker op het verkeerde feest. Je probeert een wereld te redden die niet altijd gered lijkt te willen worden.”
Daarnaast is het van belang om extern gefocust te zijn. Pas op dat je niet te veel met alleen maar bijvoorbeeld technologieën bezig bent maar ook blijft netwerken en je assumpties kan blijven valideren. Durf aannames die je hebt gemaakt los te laten, een ‘egoloze’ houding kan hierbij helpen hoe moeilijk dat soms ook is.
Wat adviseer je de volgende generatie sustainability managers?
Christian grijpt bij dit advies terug op zijn ervaring in zijn tijd bij Shell waarin hij werkte aan duurzaamheidsvraagstukken en waarin hij merkte dat rugdekking van een grote organisatie helpt. “Ik heb toen gezien dat twee dingen erg helpen. Ten eerste, creëer een ‘Minimal Viable Crowd‘ binnen de organisatie, eigenlijk een soort van community rondom een bepaald onderwerp wat je enerzijds heel veel energie geeft als individu maar waardoor je tegelijkertijd ook intern momentum opbouwt voor verandering. Ten tweede, zet zowel intern als extern door de verschillende organisatielagen heen een pad uit naar de top. Het is belangrijk om in de middenmanagement laag – de kleilaag van innovatie – de individuen die interesse hebben in dit ontwerp te vinden en te mobiliseren. Samen kunnen deze benaderingen ervoor zorgen dat je dat momentum creëert en dingen voor elkaar krijgt zonder dat je daarvoor directe invloed hebt”.
“Het is belangrijk om in de middenmanagement laag – de kleilaag van innovatie – de individuen die interesse hebben in dit ontwerp te vinden en te mobiliseren.”
Zijn tijd bij Shell heeft hem geholpen te vormen tot wie hij nu is en zich te ontwikkelen. “Ik dacht bij mijn start vrij naïef (daar doelde ik ook eerder op) dat ik Shell van binnenuit kon veranderen op dit gebied. Ik ben toen op leiderschap expeditie naar Antarctica gegaan met Sir Robert Swan. Het doel van Sir Robert is young professionals verliefd laten worden op het continent en die liefde terug in de echte wereld in te zetten in de duurzame revolutie. Dat is bij mij goed gelukt en via mijn voorzitterschap bij Young Shell Nederland kon ik de toekomstige leiders de juiste duurzame bagage meegeven. Ik kwam er daar ook achter dat er meer mensen zoals ik zijn die hier heel graag iets mee wilden binnen Shell maar niet goed wisten hoe en daarom ermee stopte of ergens anders aan de slag gingen. We zijn toen met zes collega’s The Future Energy Lions gestart en inmiddels is dat uitgegroeid tot ruim 4000 leden op 12 verschillende locaties. Op deze manier hebben veel meer mensen hun duurzame ambities waar kunnen maken en zijn er mooie initiatieven ontplooit”.
“Het waakvlammetje wat altijd in me heeft gezeten en van jongs af aan de drive gaf om iets goed te doen voor deze wereld is toen omgezet in een goed brand vuur en vanaf dat moment heb ik meerdere initiatieven van de grond gekregen.”
Wat adviseer je je jongere zelf?
Christian: “Ik ben deze missie relatief veilig en risicoloos aangegaan en om me heen waren mensen die met een stuk minder zekerheid in initiatieven zijn gedoken en daarvoor heb ik veel respect gekregen. Zonder dat ze iets hadden zijn ze vol voor hun idealen gegaan. Ik weet niet waar ik had gestaan als ik meer risico had genomen maar terugkijkend had ik misschien soms wat meer radicale stappen kunnen nemen.
De mensen die ik heb leren kennen op mijn trip naar Antarctica hebben me heel erg geïnspireerd en doen beseffen dat het wel een heel andere ‘league’ was waarin me begaf. En ook die manier van leven was niet zaligmakend, maar het besef en de ervaring is voor mij wel een ‘lifechanger’ geweest. Het waakvlammetje wat altijd in me heeft gezeten en van jongs af aan de drive gaf om iets goed te doen voor deze wereld is toen echt opgelaaid tot een goed brandend vuur en vanaf dat moment heb ik meerdere initiatieven van de grond gekregen. Wel besefte ik toen dat het eigenlijk gek is dat je zo’n moment op Antarctica nodig hebt om iets wat in je zit tot uiting te brengen. Ik had achteraf gezien misschien eerder naar mijn eigen intrinsieke motivatie kunnen en moeten luisteren. Het is blijkbaar als mens toch makkelijk om je vast te laten praten in het normale pad”.
Wat zijn je daily mantra’s?
Met deze vraag doet Christian zich beseffen dat hij deze wel gehad heeft maar nu niet meer heeft. Christian: “Wat eigenlijk niet goed is. De afgelopen tijd is een aantal keer gebleken dat ik altijd maar doorga. Af en toe een pauze of onderbreking kan geen kwaad. Zijn advies aan collega’s: “Geef niet op. Als je de basis op orde hebt dan komt het wel goed. Er zijn weken geweest dat ik echt zonder geld zat, gaten in mijn schoenen en 3x per dag boterhammen met pindakaas. Het enige wat je nodig hebt is ademhalen en de basics, de rest komt wel goed als je gemotiveerd bent en doorzet. Dat klinkt misschien makkelijker dan het is maar ook al lijkt het uitzichtloos, er is altijd wel een manier om tot je doel te komen. En af en toe zo’n verandering of ervaring als in Antarctica in je leven kan zeker geen kwaad, het is leuk en het zorgt ervoor dat je leven avontuurlijk blijft. Het is een manier om jezelf op te laden en die waakvlam aan te houden.”
Met deze serie willen we als nlmtd.com sustainability rolmodellen in de spotlight zetten; welke personen geven leiding en inhoud aan de sustainability ambitie binnen organisaties (wie zijn dat en hoe doen ze dat, in welke mate verschillen ze van elkaar, en wat is de reden daarvoor). Ben of ken je een sustainability leader die niet mag ontbreken? Neem contact op met ons: suzanne@nlmtd.com of henriette@nlmtd.com. Wil je inzicht krijgen in jouw sustainability performance en waar je het beste mee kunt beginnen? Klik hier voor onze kickstarter!
